Fiscaal co-ouderschap: wat is het en is het verplicht?

Na het stuklopen van een relatie, moet er vaak een verblijfsregeling getroffen worden voor de kinderen. Emotioneel is dit dikwijls een heel moeilijke kwestie, maar ook het financiële plaatje mag niet uit het oog verloren worden. Het belastingvoordeel voor kinderen ten laste kan een belangrijk bedrag zijn. De verdeling hiervan wordt ook weleens fiscaal co-ouderschap genoemd.

In deze blogpost lichten wij het principe van ‘fiscaal co-ouderschap’ nader toe.

Na een scheiding kiezen veel ouders voor gelijkmatig verdeeld verblijf. Ze willen dat hun kinderen even veel bij elke ouder kan verblijven. Gelijkwaardigheid van elke ouder staat centraal. Dat is ook het uitgangspunt van de wet.

Vanuit ditzelfde vertrekpunt willen ouders ook graag de fiscale voordelen voor de kinderen ten laste gelijk verdelen. Om die reden riep de wetgever het fiscaal co-ouderschap in het leven.

Artikel 132bis WIB 92 bepaalt de formaliteiten die moeten vervuld zijn opdat beide ouders van het voordeel kunnen genieten:

      1. Vooreerst moet er effectief sprake zijn van een gelijkmatig verdeeld verblijf. Fiscaal co-ouderschap kan niet wanneer de kinderen uitsluitend bij één ouder of slechts enkele dagen één van beide ouders verblijft.
      2. Daarnaast moet er één van volgende officiële documenten voorliggen:
        • Een rechterlijke beslissing waaruit blijkt dat de huisvesting gelijkmatig is.
        • Een gehomologeerde overeenkomst waaruit blijkt dat de huisvesting gelijkmatig is én dat beide ouders bereid zijn om het fiscaal voordeel gelijk te verdelen.

Het dient opgemerkt dat de fiscus er een strikte interpretatie op na houdt.

Zonder gehomologeerde overeenkomst of rechterlijke uitspraak, is fiscaal co-ouderschap niet mogelijk. Als er geen document voorligt, zal de fiscus het niet toestaan, ook al verblijven de kinderen feitelijk wel evenveel bij elke ouder.

Het bewijs in de omgekeerde richting daarentegen is wel mogelijk. Als de kinderen feitelijk meer bij één ouder verblijven, zal deze ouder dit wel met alle middelen van recht kunnen aantonen en het fiscaal voordeel opeisen.

Is fiscaal co-ouderschap verplicht of kan er afgeweken worden van de basisregels?

Als er via een rechterlijke beslissing een gelijkmatig verdeeld verblijf wordt opgelegd, wordt het fiscaal co-ouderschap steeds automatisch toegepast. Afwijken is dan niet mogelijk.

Indien de ouders er daarentegen voor kiezen om zelf een overeenkomst inzake het verblijf van de kinderen op te maken, dan kan er wel worden afgeweken van het fiscaal co-oudershap. Ouders kunnen dan kiezen voor een gelijk verblijf, maar zonder het fiscaal co-ouderschap.

Het fiscaal co-ouderschap zal uiteraard vervallen indien de onderhoudsplichtige ouder ervoor kiest om de betaalde onderhoudsbijdragen fiscaal af te trekken.

Tot slot kan opgemerkt worden dat fiscaal co-ouderschap niet steeds voordelig is. Indien er meer dan 3 kinderen zijn is fiscaal co-ouderschap meestal zelfs nadelig.

Wenst u graag meer informatie over dit onderwerp, aarzel dan niet ons te contacteren!