Een faillissement is een ingrijpend juridisch proces waarbij een handelaar of onderneming die haar financiële verplichtingen niet meer kan nakomen, wordt geconfronteerd met een gezamenlijke vereffening en verdeling van haar activa. Het faillissement heeft verregaande gevolgen voor zowel de gefailleerde als de schuldeisers. Wanneer een faillissement wordt uitgesproken, wordt de gefailleerde buiten bezit gesteld van zijn goederen. Dit betekent dat de controle over de bezittingen wordt overgedragen aan een curator. De curator heeft als taak om de activa van de failliete boedel te verkopen en de opbrengsten te verdelen onder de schuldeisers.
Na het faillissement kunnen de schuldeisers niet meer zelfstandig actie ondernemen om hun vorderingen te innen. In plaats daarvan dienen zij hun vorderingen in bij de curator, die het beheer van de boedel op zich neemt en de schulden zo rechtvaardig mogelijk afwikkelt. De verdeling van de opbrengst van de activa gebeurt volgens een bepaalde volgorde die in de wet is vastgelegd. Daarbij hebben sommige schuldeisers, zoals de belastingdienst of eventuele werknemers, voorrang boven anderen. Dit systeem voorkomt dat schuldeisers elkaar te snel kunnen overtreffen en biedt de gefailleerde bescherming tegen individuele invorderingen.
Het doel van het faillissementsproces is tweeledig: enerzijds biedt het de schuldenaar de mogelijkheid om een financieel herstelproces te ondergaan, anderzijds zorgt het voor een gestructureerde en eerlijke afhandeling van de schulden. De curator speelt een cruciale rol in dit proces, waarbij hij niet alleen de activa beheert, maar ook het evenwicht zoekt tussen de belangen van de schuldeisers en de rechten van de gefailleerde.BRON: https://financien.belgium.be/nl/betalingen/faillissement-en-vereffening