Juridische moeilijkheden bij het optreden tegen hooliganisme, pijnpunten met betrekking tot identificatie 

“Hooliganisme aanpakken? Simpel toch, gewoon de onruststokers uit de stadions weren!” 

Dit is makkelijker gezegd dan gedaan. In het huidig wetgevend kader is het quasi onmogelijk om dit te bewerkstelligen. “Voetbalsupporters” die zich misdragen in de tribunes en alzo een inbreuk op de Voetbalwet plegen, krijgen naast een geldboete regelmatig een stadion- of perimeterverbod opgelegd. Dit stadion- of perimeterverbod is in het huidige kader echter makkelijk te omzeilen.  

In de Belgische voetbalstadions is er geen identificatieplicht bij binnenkomst. Het zijn immers de stewards die erop toezien wie het stadion betreedt en zij beschikken niet over de wettelijke bevoegdheid om over te gaan tot controle van de identiteit. Tot nu toe is dit een exclusieve bevoegdheid van de politie en leden van een bewakingsfirma. Op deze manier kan men niet controleren of de naam op het toegangsticket wel overeenstemt met de identiteit van diegene die het stadion betreedt. Dit heeft tot gevolg dat mensen met een stadionverbod makkelijk onder een andere naam voetbalwedstrijden kunnen bijwonen. 

Ook het iets verregaandere perimeterverbod bij voetbalwedstrijden is hierdoor moeilijk afdwingbaar. Een perimeterverbod houdt in dat een persoon de perimeter van een voetbalstadion niet mag betreden, vanaf vijf uur voor het begin van de voetbalwedstrijd tot en met vijf uur na het einde van de voetbalwedstrijd. De geografische grenzen van de perimeter van ieder voetbalstadion werden vastgelegd in een Koninklijk Besluit. Ook de controle hierop is quasi nihil. 

Een oplossing hiervoor die vaak wordt gebruikt in andere landen, is het koppelen van een stadion- of perimeterverbod aan een meldingsplicht. Personen onderhevig aan deze sanctie moeten zich op het uur van de wedstrijd aanmelden op het politiecommissariaat. In België is dit tot dusver niet het geval. 

Een andere reden dat onze voetbalstadions vaak geteisterd worden door hooliganisme, is het feit dat er niet zoiets bestaat als een internationaal stadionverbod. De harde kernen van onze Belgische clubs nodigen regelmatig leden van harde kernen van andere, vaak buitenlandse, bevriende voetbalclubs uit. Door het ontbreken van internationale stadionverboden is het onmogelijk om te weten of deze toeschouwers een stadionverbod hebben in het buitenland met als gevolg dat ze in België opnieuw hun gang kunnen gaan.