Juridische moeilijkheden bij het optreden tegen hooliganisme, de beperkte bevoegdheid van de steward

De hooligan zelfst naamw. (m.), iemand die meedoet aan georganiseerd geweld rond sportwedstrijden. De term hooliganisme werd bij het grote publiek geïntroduceerd in 1985 toen in het Heizelstadion te Brussel tientallen doden en honderden gewonden vielen na supportersrellen bij de finale van de Europacup tussen het Engelse Liverpool en het Italiaanse Juventus.

Ondanks diverse actieplannen en regelgeving is het hooliganisme weer helemaal terug van weggeweest op onze Belgische voetbalvelden. De taferelen op Mambourg in de wedstrijd Charleroi –KV Mechelen van dit weekend kunnen als triest dieptepunt gezien worden. In deze wedstrijd werd er door de supporters van Charleroi tot driemaal toe pyrotechnisch materiaal en tennisballen op het veld gesmeten om op deze wijze hun onvrede te uiten over hun huidige bestuur. De acties van deze ‘supporters’ resulteerde in een forfaitnederlaag voor Charleroi, en dit op een moment dat Charleroi aan de winnende hand was. ‘We staan machteloos’, is het steeds weerkerende antwoord van de clubbestuurders.

De regelgeving hieromtrent ligt vervat in de Wet van 21/12/1998 betreffende de veiligheid bij voetbalwedstrijden (Voetbalwet). Deze wet bevat twee luiken, enerzijds een reeks verplichtingen voor organisatoren en anderzijds een reeks verbodsbepalingen voor toeschouwers. De organisatoren (de clubs) verbinden zich ertoe om maatregelen te treffen om de veiligheid van toeschouwers te garanderen. De toeschouwers langs hun kant, mogen zich niet schuldig maken aan feiten die een wedstrijd kunnen verstoren.

Om de ordehandhaving te verbeteren en de veiligheid te verhogen, doen de clubs beroep op stewards. Dit zijn personen die de toeschouwers ontvangen en begeleiden naar hun plaatsen. De bevoegdheden en taken van stewards worden erg beknopt opgesomd in de Voetbalwet. Deze wet bepaalt enkel dat stewards toeschouwers van hetzelfde geslacht kunnen verzoeken zich vrijwillig aan een oppervlakkige controle van kleding en bagage te onderwerpen, teneinde voorwerpen te detecteren, waarvan het binnenbrengen in het stadion het verloop van de wedstrijd kan verstoren, de veiligheid van de toeschouwers in het gedrang kan brengen of de openbare orde kan verstoren.

Hier knelt echter het schoentje. Stewards kunnen enkel overgaan tot een oppervlakkige controle van kleding en bagage, een grondige fouillering is niet mogelijk. Dit in combinatie met het feit dat pyrotechnisch materiaal tegenwoordig zo klein en compact is geworden, maakt het onmogelijk om pyrotechnisch materiaal uit het stadion te weren. Om dit probleem echt aan te pakken zal de bevoegdheid van de steward uitgebreid moeten worden of zullen clubs beroep moeten doen op de politie of bewakingsfirma’s, die wel de wettelijke mogelijkheid hebben om over te gaan tot een grondige fouillering.