Een beding van aanwas is een contractuele clausule waarbij twee (of meer) partijen afspreken dat bij het overlijden van één van hen, diens aandeel in een bepaald goed automatisch en zonder vergoeding overgaat naar de langstlevende. Dit wordt vaak gebruikt bij roerende goederen, zoals kunstwerken, voertuigen of beleggingsportefeuilles, om te voorkomen dat erfgenamen aanspraak maken op het aandeel van de overledene.
In België is een beding van aanwas juridisch mogelijk, mits aan de volgende voorwaarden wordt voldaan:
- Het moet een kanscontract zijn – Beide partijen moeten een gelijkwaardige kans hebben om de overlevende te zijn. Als dit niet zo is (bijvoorbeeld als één partij veel ouder of ziek is), kan het beding als een schenking worden beschouwd en door de fiscus of erfgenamen worden aangevochten.
- De inbreng moet gelijkwaardig zijn – Beide partijen moeten een redelijk gelijkwaardig aandeel in het goed hebben ingebracht. Indien één partij aanzienlijk meer heeft bijgedragen, kan dit leiden tot juridische betwistingen.
- Het moet schriftelijk worden vastgelegd – Hoewel een notariële akte niet verplicht is voor roerende goederen, wordt het sterk aanbevolen om het contract schriftelijk op te stellen en, indien nodig, door een notaris te laten bevestigen.
Hoewel een beding van aanwas bij roerende goederen niet automatisch onderworpen is aan erfbelasting, kan de Vlaamse Belastingdienst (VLABEL) het alsnog als een schenking of verdoken erfoverdracht beschouwen als er geen evenwichtige kansverdeling is.
Een beding van aanwas is een nuttig instrument voor wie de eigendomsoverdracht van roerende goederen eenvoudig wil regelen zonder tussenkomst van erfgenamen. Echter, om juridische en fiscale problemen te vermijden, moet het correct worden opgesteld en de principes van een kanscontract respecteren.
Indien u hierbij ondersteuning wenst of bij overige vragen omtrent dit topic, kan u steeds bij ons terecht.